اثر ریشه سرخارگل و آنتی بیوتیک برعملکرد، وزن اندام ها، فراسنجه های بیوشیمیایی خون و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی

هدف از این مطالعه ارزیابی ریشه گیاه سرخارگل به عنوان افزودنی خوراکی در جیره جوجه گوشتی بود. 340 قطعه جوجه نر 7 روزه (راس 308) به صورت تصادفی بین پنج تیمار آزمایشی (دارای 4 تکرار) شامل جیره شاهد بدون افزودنی، جیره آزمایشی حاوی آنتی­بیوتیک فلاوفسفولیپول (ppm 650) و سه جیره آزمایشی حاوی ریشه سرخارگل در سطوح 5/0، 1 و 2 درصد جیره توزیع شدند. وزن بدن جوجه­ها در 7، 21 و 42 روزگی و مصرف خوراک به صورت هفتگی اندازه­گیری شد. در 42 روزگی از 8 جوجه در هر تیمار خونگیری شد، سپس جهت مطالعه اجزاء لاشه و کیفیت گوشت، جوجه­ها کشتار شدند. نتایج آزمایش نشان داد که وزن بدن و افزایش وزن بدن در جیره حاوی سرخارگل 1% و جیره آنتی­بیوتیک در 42 روزگی بیشتر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (05/0p)، اما وزن روده تیمار آنتی­بیوتیک کمتر از سایر تیمارها بود. سطوح فسفر و اسید اوریک خون تیمارهای دارای سرخارگل کمتر از تیمار شاهد و گلوکز خون تیمار آنتی­بیوتیک بیشتر از سایر تیمارها بود. آنزیم­های آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز تیمارهای سرخارگل، فعالیت کمتری نسبت به تیمارهای شاهد و آنتی­بیوتیک داشتند (05/0p). رطوبت گوشت بین تیمارهای آزمایشی تفاوتی نداشت اما پروتئین خام سینه و ران تیمارهای حاوی سرخارگل کمتر از سایر تیمارها بود. pH گوشت ران پس از 30 روز ذخیره­سازی در تیمار شاهد بیشتر بود (05/0p